Χαλάζιο στο μάτι: Πώς φεύγει

Το χαλάζιο αποτελεί μία φλεγμονώδη διόγκωση που εμφανίζεται στο βλέφαρο του ματιού. Κύρια αιτία εμφάνισής του είναι η απόφραξη κάποιου αδένα που ανήκει στην κατηγορία των μεϊβομιανών αδένων. Πρόκειται για σμηγματογόνους αδένες που εντοπίζονται στο εσωτερικό του βλεφάρου και ο ρόλος τους έγκειται στη λίπανση του οφθαλμού μέσω της έκκρισης ενός λιπαρού υγρού, το οποίο αποτελεί μέρος της δακρυικής στιβάδας.

Όταν ένας τέτοιος αδένας φράζει, το λιπαρό αυτό έκκριμα παγιδεύεται και προκαλεί οίδημα είτε στο άνω, είτε στο κάτω μέρος του βλεφάρου.

Το χαλάζιο δεν είναι μεταδοτικό. Δεν προκαλείται από μικρόβιο που «κολλάει» από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά από απόφραξη και φλεγμονή στους μεϊβομιανούς αδένες του βλεφάρου. Για αυτό και δεν υπάρχει κίνδυνος να το μεταδώσει κάποιος σε άλλον, ούτε μέσω επαφής ούτε μέσω κοινής χρήσης αντικειμένων. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες/παράγοντες που το προκαλούν:

• Απόφραξη του στομίου του αδένα από λίπος ή σμήγμα.

• Χρόνια βλεφαρίτιδα (φλεγμονή των βλεφάρων).

• Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή ροδόχρους ακμή, που επηρεάζουν την ποιότητα του σμήγματος.

• Συχνή επαφή των ματιών με βρώμικα χέρια ή κακή υγιεινή βλεφάρων.

• Επανεμφανιζόμενα κριθαράκια (σταφυλόκοκκες λοιμώξεις) που αφήνουν τάση για απόφραξη των αδένων.

Heals tip: Συνήθως δεν συνδέεται με κάποια σοβαρή πάθηση και μπορεί να υποχωρήσει μόνο του, αλλά σε επίμονες ή συχνές υποτροπές συνιστάται έλεγχος από οφθαλμίατρο.

Η πρόληψη του χαλαζίου βασίζεται αρχικα στη συνεχή προσοχή της στοιχειώδους οφθαλμικής υγιεινής: σωστός καθαρισμός των βλεφάρων, αποφυγή επαφής των οφθαλμών με μολυσμένα χέρια/ αντικείμενα και συνεχής ενυδάτωση με κολλύριο, κατά προτίμηση με μία αυξημένη περιεκτικότητα σε υαλουρονικό. Εξίσου σημαντική κρίνεται η χρήση των κατάλληλων συμπληρωμάτων διατροφής για την υγεία των ματιών, ειδικά σε άτομα που εμφανίζουν συχνά χαλάζιο.

Ωμέγα- 3 λιπαρά οξέα τα οποία αποδίδουν >1000 mg EPA/DHA ανά ημέρα. Βασική τους δράση αποτελεί η μείωση της φλεγμονής των αδένων του βλεφάρου, η βελτίωση της ποιότητας του λιπώδους στρώματος των δακρύων και κυρίως η βελτίωση της λειτουργίας των μεϊβομιανών αδένων, στοχεύοντας απευθείας στην πηγή της παθογένειας.

Βιταμίνες A, C, E: βοηθούν στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών που προκαλούν οξειδωτικό στρες στα κύτταρα του ματιού. Η βιταμίνη Α είναι επίσης απαραίτητη για την όραση στο σκοτάδι, καθώς συμμετέχει στη σύνθεση της ροδοψίνης στον αμφιβληστροειδή.

Σελήνιο και ψευδάργυρος: συνεργάζονται με τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες και υποστηρίζουν τις φυσικές άμυνες των ματιών. Ο ψευδάργυρος είναι σημαντικός για τη μεταφορά βιταμίνης Α στον αμφιβληστροειδή.

Ασταξανθίνη, ζεαξανθίνη και λουτεΐνη: πρόκειται για καροτενοειδή που συσσωρεύονται στον αμφιβληστροειδή και στον κρυσταλλοειδή φακό. Λειτουργούν σαν “φυσικά φίλτρα” για το μπλε φως, περιορίζουν τη φθορά από οξειδωτικό στρες και βοηθούν στη διατήρηση της οπτικής οξύτητας και της υγείας των κυττάρων των ματιών.